مظاهر مصفا ( زاده ۱۳۱۱ ) استاد دانشگاه ، شاعر و مصحح معروف معاصرایران. دکتر
فهرست مندرجات[نهفتن] |
زندگی
دکتر مظاهر مصفا فرزند اسماعیل مصفا در سال ۱۳۱۱ در اراک در خانواده‌ای با فرهنگ از اهالی تفرش به دنیا آمد. دوران تحصیلات اولیهٰ خود را در مدرسه حکیم نظامی قم سپری کرد و تحصیلات خود را در رشته زبان و ادبیات فارسی تا اخذ درجه دکتری از دانشگاه تهران ادامه داد. هم‌زمان با ادامه تحصیل به استخدام آموزش و پرورش درآمد و مدتی هم رئیس فرهنگ قم بود و چندی هم ریاست مدرسه عالی قضایی قم را به عهده داشت.
برادر بزرگ‌تر وی دکتر ابوالفضل مصفا و خواهر وی خانم دکتر مصفا ( مادر فؤاد حجازی آهنگساز معروف ) از استادان زبان و ادبیات فارسی هستند.
او در جوانی با دکتر امیربانو کریمی (استاد ادبیات دانشگاه تهران) دختر امیری فیروزکوهی (شاعر معروف معاصر) ازدواج کرد و از وی صاحب فرزندانی شد که از آن جمله‌اند: علی مصفا ( بازیگر سینما و تلویزیون و همسر لیلا حاتمی ) ، کیمیا مصفا ( عروس دکتر سید جعفر شهیدی ) ، گلزار مصفا و امیر اسماعیل مصفا دارای مدرک دکتری فیزیک [۱]
جایگاه شاعری
دکتر مظاهر مصفا یکی از قصیده‌سرایان ایرانی بعد از ملک الشعرای بهار (محمدتقی بهار) است. وی در کشورهای افغانستان و هند و دیگر کشورهای فارسی زبان نیز دارای شهرت است. قصیدهٰ هیچ او یکی از شعرهای اوست که دکتر غلامحسین یوسفی در کتاب «چشمهٰ روشن» به بررسی آن پرداخته و پروفسور صلاح الصاوی (شاعر و سخن سنج مصری) در کتاب «العدمیه فی شعر» آن را ترجمه ، نقد و بررسی کرده‌است.(ترجمهٔ این کتاب مدتی است انجام شده ولی منتشر نگشته‌است.) تا کنون چند مجموعه شعر از او به چاپ رسیده که از آن جمله‌است: «ده فریاد» و «سی سخن».
دکتر مظاهر مصفا همچنین در عرصهٰ تحقیقات ادبی از جمله در حوزه سعدی‌شناسی فعالیت می‌کند.
[ آثار
۱ـ پاسداران سخن (چکامه سرایان) مجموعه اشعار از رودکی تا عصر حاضر است)
۲ ـ توفان خشم (چهل چکامه)
۳ ـ ده فریاد(مجموعه شعر)
۴ ـ سپید نامه(مجموعه شعر)
۵ ـ سی پاره (مجموعه شعر)
۶ ـ سی سخن(مجموعه شعر)
۷ ـ شبهای شیراز
۹ ـ قند پارسی
۱۰ ـ نسیم
۱۱ ـ تصحیح دیوان ابوتراب فرقتی کاشانی
۱۲- تصحیح مجمع الفصحاء(در چندین جلد)
۱۳- تصحیح دیوان نزاری قهستانی
۱۴- تصحیح دیوان سنایی
۱۵- تصحیح کلیات سعدی
۱۶- تصحیح جوامع الحکایات عوفی(در چندین جلد)
ده‌ها اثر دیگر.
[ اشعار
برخی از مطالع اشعار او به شرح ذیل است:
| مردی ز شهر هرگزم از روزگار هیچ | جان از نتاج هرگز و تن از تبار هیچ | |
| من آمده‌ام به بوی علی، به سوی علی، به کوی علی | رخ ازهمه سوی تافته‌ام، شتافته‌ام به سوی علی | |
| دردا که آفتاب مروت به خون نشست | فریاد ای فتی که فتوت به خون نشست | |
| دوشینه به میخانه شدم از تو چه پنهان | مست از دو سه پیمانه شدم از تو چه پنهان | |
| تلخ است روزگار من و روزگار تلخ | امسال ما گذشت چو پیرار و پار تلخ | |
| ز پا فتاده‌ای ای نخل سایه گستر من | به خون نشسته‌ای ای آفتاب کشور من | |
| آن دست که بنوشت هجای تو شکستم | آن خامه که بنگاشت جفای تو شکستم |
پانویس‌ها
منابع
۱- تذکره شعرای معاصر ایران ۲/۳۳۰;
۲- مؤلفین کتب چاپی ۶/۲۴۷;
۳- چهره مطبوعات معاصر: ۱۴۵;
۴- سخنوران نامی معاصر ۵/۳۳۲۹،
۵- العدمیه فی الشعر، الدکتور صلاح الصاوی
