اما کاریابی که همیشه فکر بلندش او را برای انجام کارهای مهمتر برمی‌انگیخت به‌فکر افتاد برای این‌که مردم بتوانند بوسیله ماشین و آمبولانس سریعتر و بهتر از بیمارستان استفاده کنند بهتر است خیابانی از نزدیکی امام‌زاده محمد فم به‌طرف بیمارستان و از آن‌جا به طرف محلة طرخوران کشیده شود.
طرح و نقشة خیابان « کاریابی »و میدان امام‌خمینی ره فعلی را ترسیم نمود. و به‌نظر و اطلاع مردم رساند اکثریت قریب به اتفاق موافقت کردند.
طولی نکشید با کمک جوانان محل میدان و خیابان مورد نظر احداث گردید. اما یکی دو تن برای آقای ابراهیم کاریابی مشکلاتی به‌وجود آوردند که او با حلم و حوصله‌ای که داشت آن‌ها را مرتفع نمود.
پس از فراغت از کار بیمارستان و احداث خیابان، حمام برای مردم بسیار واجب و ضروری بود. چون در تفرش تنها دو باب حمام قدیمی باقی مانده بود که یکی هم تقریبا در حال تعطیل بود.
و مردم به زحمت بودند. لذا به توصیة مردم مرحوم کاریابی یک باب حمام دوش مدرن به مالکیت خودش ساخت که مورد
استقبال عموم قرار گرفت و از آن هنوز استفاده می‌کنند.
و از این طریق قدمی دیگر به سوی بهداشت عمومی برداشته شد.
مرحوم کاریابی در قسمت ساختمان سازی و کشاورزی مکانیزه و باغذاری نیز اقدامات موثر و خوبی انجام و نمونه‌هایی ارائه داد که برای مردم الگو شد و از آن پیروی و استفاده نمودند.
خلاصه کلام آن‌که با ابتکار عمل و همت و فداکاری مرحوم کاریابی بخش تفرش چنان دگرگون شد و چهرة شهری به‌خود گرفت که سبب شد تفرش در تقسیمات کشوری مورد تجدید نظر قرار بگیرد.
که نهایتا شهرستان گردید.
او برای ایجاد اشتغال در تفرش نظرات و هدف‌هایی داشت و می‌خواست با تاسیس کارخانه‌ای از این جهت هم به همشهریانش خدمتی پایدار کرده باشد که اجل مهلتش نداد و از جهان رخت برگشود.
یادش همیشه ماندگار و خرم و سبز باد
پدر عمران و آبادی همة بچه‌های تفرش
