این شهرستان در شمال شهرستان آشتیان و جنوب غربی ساوه واقع شده و مرکز آن شهر تفرش است. از شمال به ساوه٬ از جنوب و مغرب به اراک، از شرق به قم محدود و مساحت آن حدود ۲۷۹۲ کیلومتر مربع است.
در سال ۱۳۱۶ کشور ایران از نظر جغرافیایی به ده استان تقسیم شد و سلطان اباد با شمول قصبههای تفرش٬ فراهان، آشتیان و غیره به شهرستان تبدیل و به نام اراک نامیده شد و تفرش تبدیل به بخش گردید.
از سال ۱۳۳۷ از شهرستان اراک جدا و با بخشهای فراهان، آشتیان، خلجستان و نیز دهستان رودبار تبدیل به شهرستان گردید و تابع استان تهران شد. شهرستان تفرش همانند سایر شهرستانهای استان مرکزی در پی تصویب نامه سال ۶۷ هئیت وزیران از استان تهران منتزع و جزء استان مرکزی قرار گرفت. در سال ۱۳۷۰ شهرستان تفرش شامل ۱۳۱ آبادی بود.
بخش مرکزی و بخش فراهان و شش دهستان است: این شهرستان دارای دو بخش با نامهای
دهستانهای بخش مرکزی شهرستان تفرش:
دهستان رودبار
دهستان بازرجان
دهستان خرازان
دهستان کوهپناه
نقطه شهری: تفرش
روستاها:
بخش مرکزی شهرستان تفرش
ایران ایران > استان مرکزی > شهرستان تفرش > بخش مرکزی
بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت شهرستان تفرش در سال ۱۳۸۵ برابر با ۴۸٬۵۹۱ نفر بودهاست که از این میان ۲۳٬۹۴۰ نفر مرد و بقیه زن بودهاند [۲].
زبان
زبان مردم شهرستان تفرش فارسی است. اهالی روستاهای فریسمانه، کهلو علیا، وسمق، دستجان و فشک، ترکزبان هستند اما به زبان فارسی نیز آشنایی دارند. مردم روستای کهک به زبان تاتی که زبان اصلی منطقه بوده صحبت میکنند و پیران روستای سفیداب به زبان خلجی تکلم میکنند. کلیه روستاهای دیگر این شهرستان فارسیزبان هستند.[۳]